ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

1. Το φως της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, κι όταν ακόμα αυτή δείχνει ακατανόητη, ΜΠΟΡΕΙ  να αλλοιώσει δραματικά τα κελύφη πνευματικής δυσπιστίας, εφησυχασμού ή υπερηφάνειας, και να αφυπνίσει τον καλύτερο εαυτό μας.
Τότε ο νους "μετα-νοεί", ώστε να αποδεχθεί την μετάλλαξη μιας αρχέγονης προσδοκίας σε απτή πραγματικότητα.

Η συνειδητοποίηση της μεταστροφής αυτής, δηλώνει την ΑΠΟΔΟΧΗ στη ζωή μας της Θείας Οικονομίας, που εκφράζεται άμεσα με αποκατάσταση της αίσθησης πληρότητας του προσώπου μας και με ειρήνη πνεύματος. 

- ΣΚΟΠΟΣ της ιστοσελίδας «ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΕΛΕΟΥΣ» είναι η διάσωση και δημοσιοποίηση, μέσω των δυνατοτήτων που παρέχει το διαδίκτυο, συγκεκριμένων γεγονότων και βιωμάτων Θείας Οικονομίας, που συνέβησαν στη νήσο Κάλυμνο προ εκατό και πλέον ετών, παραθέτοντας συγχρόνως και στοιχεία που τα τεκμηριώνουν.
Η αξιοποίηση του διδακτικού και  αποκαλυπτικού υλικού της ιστοσελίδας, αποτελεί συν Θεώ, προσωπική υπόθεση και ευθύνη του κάθε αναγνώστη. -

2. Στην Τουρκοκρατούμενη Κάλυμνο των αρχών του περασμένου αιώνα, γεννήθηκε η Ξανθίππη (1901), κόρη προικισμένη από τον Θεό με ισχυρή βούληση, θερμή πίστη, και με το ιδιαίτερο χάρισμα της εκστατικής προσευχής.
Από  μικρή στρέφεται στην Εκκλησία, μεγαλώνει με πλούσιους καρπούς πνευματικών εμπειριών, αγνή στην ψυχή και αυστηρή στη μυστηριακή ζωή της, προσεύχεται μέρα και νύχτα, νηστεύει σαν μοναχή, συμμετέχει σε όλες τις θείες λειτουργίες, τα ιερά μυστήρια και τις αγρυπνίες, ακούραστη βοηθά και συμβουλεύει, εκπέμπει αγάπη και καλοσύνη προς όλους.
Στις προσευχές της βλέπει σε οράματα την Παναγία, αγίους και αγγέλους, και σε κατάσταση έκστασης συνομιλεί μαζί τους.

Η συνεχής φιλανθρωπική δράση της με επισκέψεις σε πτωχούς και αρρώστους και οι εμπνευσμένες ομιλίες της σε ομαδικές συγκεντρώσεις σε σπίτια φιλικών οικογενειών, βρήκαν μεγάλη απήχηση στην κοινωνία της Καλύμνου. Παράλληλα όμως, κι ενώ  η Κάλυμνος είχε ήδη περιέλθει διοικητικά στους Ιταλούς, αναπτύχθηκαν και αντιδραστικές εστίες, που δημιούργησαν δυσμενές κλίμα στην οικογένεια της, ως προς τις δραστηριότητες της.

Η Ξανθίππη με θεία καθοδήγηση, ζήτησε τότε στήριξη από την «ΚΥΡΑ΄» της Καλύμνου, την Αικατερίνα Νικολάου Βουβάλη, χήρα του ιδρυτή του ομώνυμου Εμπορικού Οίκου Σπόγγων και Μεγάλου Ευεργέτη του νησιού, η οποία έκτοτε, την ανέλαβε υπό την προστασία της.
Ήταν το πρώτο βήμα για να αξιοποιηθεί η συναινετική προσφορά ζωής της Ξανθίππης, στην βούληση του Κυρίου, για την πραγματοποίηση του θείου Έργου της Επαγγελίας του Ελέους. 

- Περί της Ξανθίππης έχουν εκδοθεί δύο βιβλία (32 και 88 σελίδων), που δίνουν τις βάσεις και την ώθηση για πληρέστερη μελέτη:

«Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌΝ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΞΑΝΘΙΠΠΗΣ» (1951), του λόγιου Γυμνασιάρχου της Καλύμνου, και μετέπειτα Επιθεωρητού Μέσης Εκπαιδεύσεως Δωδεκανήσου, Γιάννη Κλ. Ζερβού και
«Η ΞΑΝΘΙΠΠΗ» (1962), με εκτενή βιογραφικά κείμενα και αναφορές που επιμελήθηκε προσωπικά ο Σόλων Α. Πελεκάνος, αδελφός της Αικατερίνας Ν. Βουβάλη και Διευθυντικό στέλεχος του "Οίκου Νικολάου Βουβάλη".

3. Με την στοργική φροντίδα της "Κυράς" και σε στενό κύκλο πλέον, συγγενών και ολίγων φίλων, οι Ουράνιοι Επισκέπτες των εκστατικών προσευχών της Ξανθίππης, αρχίζουν να ομιλούν «δια του στόματος της» με την δική τους χαρακτηριστική (!) και αναγνωρίσιμη (!) για τον καθένα φωνή και να απευθύνονται στους παριστάμενους, που τους ακούν περιδεείς.

Το απίστευτο αυτό γεγονός για τον καθένα στο πρώτο άκουσμα του, υπήρξε για τους εκάστοτε παριστάμενους στην πολυετή διάρκεια των Ομιλιών, μέχρι της κοιμήσεως της Ξανθίππης, μια καθημερινή πραγματικότητα, ένα παράδοξο συγκλονιστικά επαναλαμβανόμενο βίωμα κοινωνίας και ευλαβούς σχέσης με την Θεομήτορα, τους Αγίους του Θεού και τους Ουράνιους λειτουργούς. 

Οι εκστάσεις της Ξανθίππης συνέβαιναν πάντοτε ξαφνικά, χωρίς κανένα προειδοποιητικό σημείο. Έστρεφε το βλέμμα της προς τον αόρατο για τους  άλλους, Ουράνιο Επισκέπτη και έμενε ακίνητη όσο διαρκούσαν οι ομιλίες. Πολλές φορές έπρεπε να την υποβαστάζουν οι παρόντες ακροατές, για να παραμείνει σε όποια στάση βρισκόταν.

Οι παρευρισκόμενοι ένιωθαν ζωντανή την παρουσία των Ομιλητών και όσο διαρκούσαν οι ομιλίες, συχνά σε ρυθμό υπαγορεύσεως, συντετριμμένοι έκαναν γονατιστοί τον σταυρό τους, ενώ από τα μάτια τους έτρεχαν συνεχώς δάκρυα από την έντονη συγκίνηση.

Οι ομιλίες είχαν συγχρόνως προσωπικό και πανανθρώπινο χαρακτήρα.
Σε κάθε απορία ή ερώτηση που διατύπωναν νοερά οι ακροατές, δινόταν αμέσως ή απάντηση μεγαλοφώνως ή κατ' ιδίαν.
Αυτή η αίσθηση προσωπικής κοινωνίας με τις Ουράνιες Δυνάμεις, υπήρξε για όλους αποκαλυπτική διαβεβαίωση της Αλήθειας των γενομένων.

Μετά τις εκστάσεις της, η Ξανθίππη, που ένιωθε να καίγεται εσωτερικά όσο αυτές διαρκούσαν, αισθανόταν επί ώρες εξουθενωμένη, αλλά γαλήνια.
Το πρόσωπο της αντανακλούσε ουράνια χαρά και ειρήνη.
Ο ασκητικός τρόπος ζωής της όμως, με τις νηστείες, τις πολύωρες αγρυπνίες και προσευχές, τις συνεχείς δραστηριότητες και τις διάπυρες εκστάσεις της, εξασθένησαν τον οργανισμό της και επί χρόνια υπέφερε από οδυνηρή πάθηση των πνευμόνων. Οι προσπάθειες κορυφαίων ιατρών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, δεν απέτρεψαν την μέχρι τέλους, συνεχή επιδείνωση της υγείας της. 

- Οι συνεχείς και καθημερινές επισκέψεις των Ουρανίων ομιλητών, διήρκεσαν επί τουλάχιστον δώδεκα χρόνια (!) (1922-1933), μέχρι σχεδόν την κοίμηση της οσίας κόρης, τον Αύγουστο του 1934.

4. Πολλοί από τους συχνότερα παριστάμενους στις εκστάσεις, κρατούσαν αποσπασματικές σημειώσεις των λόγων που άκουγαν. Ολοκληρωμένη και συστηματική καταγραφή ομιλιών, έγινε μόνο από τον Σόλωνα Α. Πελεκάνο, κατά τα διαστήματα που αυτός μπορούσε να λείψει από την εργασία του στα Κεντρικά Γραφεία του "Οίκου Νικολάου Βουβάλη", στο Λονδίνο.

Κατά την χρονική περίοδο από το 1934 μέχρι την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Σόλων Πελεκάνος είχε την ευκαιρία να καθαρογράψει και να τακτοποιήσει τα γραπτά του και σε συνεργασία με τον φιλόλογο καθηγητή Σακελλάριο Θ. Ψαρά, πραγματοποίησε τελικά στην Αθήνα την έκδοση τους, με τον τίτλο «ΔΙΔΑΧΑΙ».
Οι εκδόσεις ξεκίνησαν το 1948 με τον Α΄ Τόμο, για το έτος 1927, του οποίου τα κείμενα ήταν περισσότερο συστηματοποιημένα και ολοκληρώθηκαν το 1961, σε 10 ετήσιους τόμους.

- Απουσιάζουν τόμοι των ετών 1926 και 1932, κατά τα οποία δεν κατέστη δυνατόν να μεταβεί ο Σόλων Πελεκάνος από το Λονδίνο στην Κάλυμνο και να κρατηθούν οι λόγοι σε γραπτά κείμενα.

5. Την έκδοση των βιβλίων ακολούθησε η παρουσίαση και ενημέρωση του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα, ο οποίος έδειξε αρχικά ζωηρό ενδιαφέρον. Πιθανόν οι υπάρχουσες τότε συνθήκες στο Πατριαρχείο, να μην επέτρεψαν να υπάρξει συνέχεια του ενδιαφέροντος του.

Πολλοί μεμονωμένοι τόμοι ΔΙΔΑΧΩΝ και πλήρεις σειρές δόθηκαν ή στάλθηκαν σε Μητροπόλεις, Μονές, Βιβλιοθήκες, σε ιερωμένους και λαϊκούς, θεολόγους και απλούς πιστούς, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε Ορθόδοξες Εκκλησίες του Εξωτερικού, και υπήρξαν πολλές ευχαριστήριες επιστολές και πάλι χωρίς να αναλάβει κανείς κάποια ιδιαίτερη πρωτοβουλία για διάδοση των "Διδαχών".
Οπωσδήποτε, όλα συμβαίνουν την κατάλληλη ώρα και με τον κατάλληλο τρόπο, "κατ' Οικονομίαν" Θεού.

6. Ο καθηγητής Σακελλάριος Θ. Ψαράς πληροφορήθηκε τα θαυμάσια της Ξανθίππης, από την επίσης φιλόλογο σύζυγο του από το 1933, Ελευθερία Ευστρατίου, η οποία μαζί με την μητέρα της Θεμελίνα, ανήκαν στον στενό κύκλο των μαθητριών της Ξανθίππης, που επί σειρά ετών είχαν την ευλογία να παρευρίσκονται συχνά στις εκστάσεις της.
Με πολύ σεβασμό και δέος άκουγε τις διηγήσεις της Ελευθερίας και τις εμπειρίες της από τις Ουράνιες επισκέψεις στο σπίτι της "Κυράς" στην Πόθια, στο Ροότσο, στη Χαλή και σε ένα πολυήμερο προσκύνημα στους Αγίους Τόπους στο οποίο συμμετείχε, και μελετούσε τις προσωπικές της καταγραφές.

Την οριστική αποδοχή των πρωτάκουστων αυτών γεγονότων, απάντηση στις προσευχές του, σφράγισε προσωπικά η Παναγία· σε επίσκεψη Της, μεταξύ ονείρου και οράματος, του ερμήνευσε με «άρρητα ρήματα» την Επαγγελία του Ελέους της Θείας συγκατάβασης και διέλυσε κάθε αμφιβολία και δισταγμό της ψυχής του.
Έκτοτε ο Σακελλάριος Ψαράς αφοσιώθηκε στο Έργο των Ιερών Γραπτών της Ξανθίππης, με ενδελεχή μελέτη των Γραπτών και συχνή επικοινωνία και συνεργασία με τον Σόλωνα Πελεκάνο για την έκδοση των βιβλίων. 

Ωστόσο, οι εκστάσεις της Ξανθίππης διέφεραν σημαντικά από τις συνήθεις περιστασιακές εμφανίσεις Αγίων για προσωπική εξ Ουρανού βοήθεια, όπως πολλοί αναφέρουν σε άλλες περιπτώσεις. Τα επί τόσα έτη, καθημερινά προτρεπτικά, αποκαλυπτικά και διδακτικά μαθήματα και μηνύματα της Θεομήτορος και πλήθους Αγγέλων, Αρχαγγέλων και Αγίων, περί της «εν καιρώ» έλευσης του ΕΛΕΟΥΣ μέσα από ορατά εις όλους σημεία, και της καταληκτικής κοινωνίας της "Μιάς ποίμνης και Ενός Ποιμένος", έδιναν μια γενικότερη πανανθρώπινη διάσταση στον Θείο Λόγο.

«Ἐρευνᾶτε τάς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωήν αἰώνιον ἔχειν· καί ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περί ἐμοῦ·» (Ιω 5,39).

- Μετά από πολυετή εμβριθή έρευνα στα κείμενα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και των Αγίων Πατέρων της Ελληνικής Πατρολογίας του Migne, ο Σακελλάριος Ψαράς εξέδωσε σε δεύτερη βελτιωμένη έκδοση, τις τρεις μελέτες του, «Η ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ» (1967), «ΤΑ ΙΕΡΑ ΓΡΑΠΤΑ» (1967) και «Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ» (1966), οι οποίες με πληθώρα αναφορών από την ως άνω βιβλιογραφία στοιχειοθετούν και πιστοποιούν τις "Διδαχές" ως Ιερά Κείμενα της Θείας Επαγγελίας του Ελέους.

- Επισημαίνεται πως το επαγγελλόμενο "ΕΛΕΟΣ" δεν αναφέρεται μόνο στην γενικότερη έννοια της θείας ευσπλαχνίας προς όλους τους μετανοούντας, αλλά συγκεκριμένα στην εκδήλως αισθητή παρουσία του Θεού κατά τους έσχατους καιρούς, στον επιλήσμονα της ΖΩΣΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Του, κόσμο μας. -  

Των εκδόσεων αυτών είχαν προηγηθεί και τρεις ποιητικές μαρτυρίες του ιδίου, η «ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ» (1963), «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ» (1962) και οι «ΩΔΕΣ ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ» (1962).

7. - «Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες» (Ιω 20,29).
Έναν αιώνα μετά, κανένας πλέον από τους «ἰδόντες» τις εκστάσεις της Ξανθίππης και «ακούσαντες» τους Ουράνιους Ομιλητές, δεν ευρίσκεται στον κόσμο μας.
Πιθανότατα ο γράφων να είναι και ο τελευταίος εν ζωή, κάτοχος τεκμηρίων περί Ξανθίππης και γνώστης της σημασίας τους. Ίσως αυτός ο λόγος να προσδιορίζει και την αναγκαιότητα της ύπαρξης της Ιστοσελίδας τούτης, αλλά και την ευόδωση της κατασκευής της.

Η καθημερινή ενασχόληση κατά την νεότητα του, όλων των μελών της οικογένειας με την έκδοση των «Διδαχών» και την μελέτη τους, η αμεσότητα της περιγραφής των γεγονότων από οικείους αυτόπτες μάρτυρες, και οι θεόπνευστες συζητήσεις τους με την Αικατερίνα Ν. Βουβάλη και τον Σόλωνα Α. Πελεκάνο στις οποίες ήταν παρών, υπήρξαν καταλυτικοί παράγοντες στην εδραίωση της πίστης του στον ζώντα Θεό και την ενστάλαξη αισθήματος ευθύνης.

- Η δημιουργία της ιστοσελίδας αυτής επομένως, αποτελεί ελαχίστη απόδοση ευχαριστίας προς τον Κύριο και επιτακτική εκπλήρωση χρέους. -

Η «ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΕΛΕΟΥΣ» αφιερώνεται στην ιερή μνήμη όλων των μαρτύρων της αλήθειας, που γνώρισαν και αγάπησαν την Ξανθίππη και αξιώθηκαν να κοινωνήσουν τους Μητρικούς και αδελφικούς Λόγους των Ουρανίων Επισκεπτών.
Παράλληλα αφιερώνεται, με πολλή αγάπη και ελπίδα στο μέλλον, στους μεταγενέστερους κοινωνούς των Λόγων αυτών του Ελέους, στα "Ιερά Γραπτά".

Όλα τα υπάρχοντα κείμενα, στοιχεία, πληροφορίες και σχετικό υλικό, είναι ελεύθερα διαθέσιμα για έρευνα και μελέτη, στις επόμενες ΣΕΛΙΔΕΣ.

Οι θείοι Λόγοι των "Διδαχών" ως καταγεγραμμένα γεγονότα, με συνοδούς ομολογίες τόσων αξιόπιστων μαρτύρων, δεν επιδέχονται αμφισβήτηση από τους καλοπροαίρετους αναγνώστες και μελετητές, για την γνησιότητα τους.
Η αποδοχή του βαθύτερου νοήματος της έλευσης του Ελέους φυσικά, είναι θέμα απολύτως προσωπικό και απαιτεί με την φώτιση του Θεού, διάκριση, εμβάθυνση και ορθή εκτίμηση των κειμένων. 
Οι δόλιες ενέργειες του Αντιθέτου, που συνοδεύουν πάντοτε κάθε αγαθή προαίρεση με λογισμούς απορριπτικούς, ποτέ δεν υπερισχύουν της Αλήθειας του Κυρίου, εφ' όσον ζητούμε την βοήθεια Του.

- Ολόψυχη "εκ βαθέων" ΕΥΧΗ: Θεού επιτρέποντος κατά τον χρόνο της Βουλήσεως Του, να επιληφθεί του όλου θέματος της Ξανθίππης η "επίσημη ΕΚΚΛΗΣΙΑ", και με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος, να αποφανθούν οι αρμόδιοι Πατέρες και Ιεράρχες, για την Αλήθεια, το Μήνυμα και το μέλλον των "Ιερών Γραπτών". Η προοπτική αυτή θα πρέπει να στηριχθεί φυσικά, στην ενημέρωση και την συμμετοχή ("εν καιρώ τω δέοντι") του συνόλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Το ΕΛΕΟΣ του Κυρίου, αποτελεί ύψιστη εκδήλωση της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, και αυτή όμως η (υπαγορευθείσα άνωθεν) γραπτή ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ του Ελέους Του, πλήρης χάριτος και ωραιότητος, που δόθηκε στις αμαρτωλές ημέρες μας, ας εκτιμηθεί κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας, προς στήριξη των ψυχών μας και πρόγευση Παραδείσου. 

"... ὅτι ἐκραταιώθη τό ἔλεος αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς,
καί ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τόν αἰῶνα."

 

Μ. Σ. Ψαράς       Ιούλιος 2023